Wat er vanmorgen tijdens de zevende sessie gebeurde...
Verhalen die er toe doen
Vanmorgen tijdens de zevende sessie met een hele leuke vrouw, gingen we dieper in op haar stress signalen. Misschien vraag je je af wat het doel hiervan is.
“Oppervlakkige ademhaling” zei ze. “Een rusteloos, machteloos gevoel. Ik ga dan ook tien dingen tegelijk doen. Ik ga aan mezelf twijfelen, word boos en gefrustreerd. Ik heb zelfs een verstikkend gevoel omdat ik eigenlijk wanhopig wil schreeuwen maar ik weet dat ik het dan nog erger maak.”
“Dat zie je goed,” zei ik. Als je in je paniek gaat schreeuwen: ‘”Ik ben zo gestrest nu, ik weet niet wat ik moet doen” dan maak je dat paniekgevoel groter en ontwikkel je sneller een tunnel visie.
Tunnelvisie
Als dat gebeurt, dan is de kans groot dat je kansen gaat missen. Niet alleen kan je ze niet meer zien maar zelfs als je ze wel ziet dan kan het zo zijn dat je roept: “Ik kan dat leuke er echt niet ook nog bij hebben!” Je kunt je misschien voorstellen wat dat op lange termijn kan doen.
Het zal ook je vertering en je libido stil leggen. Dat heb je toch niet nodig als je achterna gezeten wordt door een beer? Je stressreactie systeem stamt namelijk nog uit de tijd dat je door beren en andere wilde dieren achterna werd gezeten en is helaas niet mee geëvalueerd.
Ik vroeg haar heel precies te zijn in haar beschrijvingen zodat het de volgende keer voor haar makkelijker wordt om de signalen vroeg in het toenemende stressproces te herkennen.
Wat wil ik liever ervaren?
Wanneer je ze herkent is het zaak om bij het eerste teken van stress te stoppen met wat je doet en jezelf af te vragen: “Wat wil ik liever ervaren?” Jezelf stoppen en deze vraag stellen is op zichzelf al transformerend! Misschien kan je al voelen hoe deze vraag je in staat stelt een andere ervaring te creëren?
Maar misschien kan je dit ook niet voelen. Want wat als je het antwoord op die vraag niet weet? Of je gelooft niet dat er meteen een andere beleving beschikbaar is omdat de situatie tenslotte niet is veranderd, toch? En je blijft liever gestrest dan iets te doen wat toch niet helpt. Je vindt het misschien een onzinnige vraag.
Als dat het geval is dan is het mogelijk dat de vraag ‘Wat wil ik liever ervaren?’ je eerder frustreert. Of je bestempelt het meteen als onzinnig en besteed er verder geen aandacht aan in je toch al drukke schema.
Om deze potentieel transformerende vraag in vruchtbare grond te laten landen, starten we in tijdens de Mellow Revolution Persoonlijke Leiderschapsreis met duidelijke, persoonlijke en haalbare doelen. Deze doelen zijn altijd gevoelens omdat ik geloof dat we uiteindelijk allemaal op zoek zijn naar het ‘goede gevoel’ wat dat ook voor jou moge betekenen. Goede gevoelens helpen je bovendien in je kracht.
Vruchtbare grond
Tussen de tweede en de zevende sessie werken we aan jezelf als prioriteit serieus nemen, grenzen stellen, je vrouwelijke kwaliteiten omarmen, je ja’s en je nee’s respecteren, je bewustzijn verhogen op wat jou goed doet voelen en dat inplannen en veranderen we (ver)oordelende gedachten steeds meer in nieuwsgierigheid. We maken zo korte lontjes langer en creëren samen je eigen kompas. Alles werkt samen om jouw succes onvermijdelijk te maken.
Als dan bij sessie zeven de vraag komt “Wat wil ik liever ervaren?” dan weet je het antwoord en je gelooft tegen die tijd dat dit je ervaring kan veranderen omdat je het al eerder ervaren en geoefend hebt.
Misschien ben je nu nieuwsgierig geworden naar wat er daarna nog gebeurt tijdens mijn Mellow Revolution Persoonlijke Leiderschapsreis voor duurzame gedragsverandering. Ik help vrouwen in leiderschapsposities focussen op wat ze willen, gezien en gehoord worden en hun motivatie en energie een boost te geven.
Ik nodig je van harte uit om meer te lezen, luisteren en kijken op mijn website. Klik je op de vragenlijst button op mijn website dan zie je me op een filmpje dat ik voor jou opnam :-).
Zet 'm op vandaag!

Ze vragen mij nu om raad en geven aan mij als voorbeeld te nemen als ze worstelen met leiding geven.

Drie fabels over vrouwelijk leiderschap die 92% van de leidinggevende vrouwen onnodig doodmoe maken.

