Natascha Verdurmen

📞 +31 651 818 011

Ik heb het gevoel dat ik nooit echt afscheid van mijn vader heb kunnen nemen

natascha • 13 juni 2022

Over mijn persoonlijke familie-opstelling

Ik wil graag persoonlijke ervaring met je delen. Begin december 2021 heb ik voor de tweede keer een weekend lang familie-opstellingen gedaan die me diep raakten. En ik hoop dat ik met mijn persoonlijke verhaal jou zo kan raken dat je een keertje gratis met me mee wilt. Ik ben namelijk in maart begonnen met de jaaropleiding en op zoek naar vrouwen die een vraag willen indienen of het interessant vinden om eens als representant mee te doen.


Familieopstellingen hebben al langere tijd mijn interesse omdat ik me als executive coach voor vrouwelijke leiders bezighoudt met het doorbreken van patronen en dat deze patronen niet alleen komen uit je jeugd maar vaak al generaties teruggaan. Daar kom je lastiger bij, daar word je je moeilijker van bewust, laat staan dat je die patronen makkelijk kunt veranderen. Met familie-opstellingen lijkt dat wel te kunnen. En daar wil ik het fijne van weten ;-).


Van deelnemen in familie-opstellingen van anderen leer je al veel maar aan het einde van de twee dagen heb ik het gewaagd er zelf een te ondergaan. Dat was voor mij de eerste keer. En deze dagen gingen ook nog over rouw en verdriet. Dat is lang niet altijd zo. Deze wil ik graag met je delen.


Over mijn persoonlijke familieopstelling


Ik neem je mee naar 17 december 2021. Ik zit op een stoel met mijn gezicht naar het publiek en de facilitator zit naast mij. Ik vertel hem en de 24 deelnemers dat het ruim 20 jaar geleden is dat mijn vader is overleden. En ook dat ik sindsdien iedere keer wanneer een oudere heer van zijn leeftijd serieus aan mijn vraagt hoe het met mij gaat, ik in tranen uitbarst.


Ik vertel ook dat ik het gevoel heb dat ik nooit echt afscheid van hem heb kunnen nemen. Weet dat hij met hoop de operatie inging, wij geen afscheid hebben genomen en wij hem vervolgens nooit levend uit de operatie terug hebben gezien.


De facilitator weet genoeg. Hij vraagt een voor mij onbekende man op de grond ergens in de zaal te gaan liggen. Deze man vertegenwoordigt mijn vader. De facilitator vraagt mij vervolgens van wie die tranen die ik heb nog meer zouden kunnen zijn. Ik vind dat een mooie vraag. Ik heb daar nog nooit over nagedacht en zeg: “van mijn moeder? Van mijn zus misschien?”


Vervolgens vraagt hij hen ook in de scène (het zgn. alwetende veld). Zij worden vertegenwoordigd door voor mij twee onbekende vrouwen.


Dan vraagt hij mij naar mijn ‘vader’ te gaan. Ik voel weerstand. Ik zeg dat ik niet zoveel heb met dode vaders...


Op dat moment vraagt de facilitator mijn zogenaamde moeder en zus om weer plaats te nemen in de kring. Ik ben alleen met de facilitator en mijn vader.


Hij vraagt me bij hem te gaan zitten. Dat doe ik schoorvoetend. Hij vraagt me dichterbij te gaan zitten. Ook dat doe ik. Vervolgens, heel gek, pak ik als vanzelf zijn arm en leg mijn hand op zijn borst. De man begint hartverscheurend te huilen, met echte tranen…


Hij kan niet naar me kijken zonder te huilen. Het blijkt precies te zijn wat ik nodig heb om ook in tranen uit te barsten. De begeleider zegt dat ik mag huilen en dat ik hem na mag zeggen: “lieve papa, ik heb je zo gemist…” Dat doe ik en de man huilt harder.


De begeleider vraagt me te zeggen: “Lieve papa, jij leeft door in een mooie plek in mijn hart.” Als ik dat hardop zeg, moet ik harder huilen en ik leg mijn hoofd op zijn borst. De man wordt rustig en streelt mijn haar. Ik kijk naar liefdevolle ogen.


Als ik weer rustig word, wordt hij ook rustiger. Er gaan voor mijn gevoel een paar minuten voorbij. En al die tijd streelt hij mijn haar. Ik voel gemis veranderen in liefde en in energie.


Als ik er klaar voor ben, vraagt de facilitator mij om mijn vader rust te gunnen in het rijk der doden en dit uit te spreken. En hem te vertellen dat als het mijn tijd is dat we elkaar weer zullen zien. Dat doe ik.


Daarna ga ik staan. Ik denk dat het klaar is en wil ik weer op mijn plek gaan zitten. De facilitator vraagt me nog even te blijven. Ik voel mijn benen branden. Ik voel een sterke trek de grond in. Super geaard, zeg maar. Bizar. Ik heb zoiets nog nooit ervaren.


De facilitator vraagt me om bewust over mijn vader heen het leven in te stappen. Dat doe ik en de hitte verdwijnt. Ik voel me lichter, opgewonden en ga vervuld op mijn stoel zitten. Achteraf vond ik het ook een heel intiem moment van connectie met die voor mij onbekende man. Er waren veel bijzondere momenten die dagen.


Ik vertelde je aan het begin al dat ik met de jaaropleiding familie-opstellingen ben begonnen en op zoek ben naar vrouwen en mannen die iets hebben waar ze tegen aan lopen of een keer representant zouden willen zijn. Heb je interesse, stuur me dan een bericht.


door natascha 16 maart 2023
How do you know if you are too and what to do about it?
door natascha 15 maart 2023
Testimonial from Elisaveta, director
door natascha 8 februari 2022
This is a subtitle for your new post
door natascha 12 oktober 2021
We mochten heel lang niet willen. En mogen dat in heel veel landen nog steeds niet.
door natascha 30 augustus 2021
The body content of your post goes here. To edit this text, click on it and delete this default text and start typing your own or paste your own from a different source.
door natascha 25 juni 2021
Dit ervaarde Marieke tijdens de Mellow Revolution Persoonlijke leiderschapsreis.
door natscha 10 maart 2021
Gisteren was het Internationale Vrouwendag. Heb jij daar stil bij gestaan? Ik wel. Niet zozeer over wat het nu betekent om vrouw te zijn of over hoe ongelijkwaardig onze positie nog altijd is. Ik was onder de indruk van een verhaal van een vrouw van 35 die gewoon een zware hartaanval op haar slaapkamer had overleefd, zich maandenlang heel slecht voelde en geen idee had wat haar was overkomen, ondanks vele bezoeken aan de cardioloog. Je heb me eerder gehoord over hoe de medische wetenschap gestoeld is op wetenschappelijk onderzoek onder witte mannen en artsen van vrouwen maar ook van andere kleuren veel en veel minder weten. En dat je wanneer je vermoedt dat er iets met je hart of bloedvaten is dat je dan naar Angela Maas of Janneke Wittekoek moet. Echt dat moet nog steeds. Er is een kennisachterstand die levens kost. Daarna luisterde ik naar Sigrid Kaag en hoe ze zich uitsprak tegen seksisme. Ijzersterk en nodig. Vervolgens las ik de blog van Leoni over gender bias en inequality. Leoni en ik waren vroeger collega’s. Het artikel waar zij naar verwijst, is gebaseerd op haar eigen ervaring en vanuit een heel ander gezichtspunt dan wat jij misschien zou denken. Het lezen meer dan waard. Ik sloot de middag af met een virtuele bijeenkomst bij de Grote Industriëele Club en koos wederom voor de workshop over bias, denkfouten en gedrag met de gedachten dat als we die ‘bias’ niet aanpakken dat we dan onbewust beperkende keuzes blijven maken die gebaseerd zijn op wat we weten en dan nooit verder kijken dan onze neus lang is. Nu ben ik als coach over het algemeen behoorlijk wakker en bewust, zeker op het vrouwen topic, en bij de rondvraag in het begin vulde ik in dat ik af en toe wel last had van een ‘bias’ maar niet vaak. Ik ben vaak nieuwsgierig naar waar gedachtes vandaan komen en ik bevraag me regelmatig of ze waar zijn. Toen begon de uitleg. Je brein krijgt 11 miljoen impressies per dag te verwerken. Je kan er maar 40 grijpen en 7 verwerken. Deze overcapaciteit managen we via zogenaamde ‘ shortcuts’ naar bekend terrein. Ons brein vult dat onbewust in en codeert dat op wat het eerder heeft gezien, een referentiekader waar het bekend mee is. Deze ’shortcuts' vereenvoudigen de complexiteit voor ons brein en vergroten ons zelfvertrouwen in de eigen waarneming. Zo’n short cut is de bias. Geruststellend en tegelijkertijd levensgevaarlijk. Na deze uitleg, kon ik niet langer volhouden dat ik het maar af en toe heb, jij? Daar kwam nog bij dat ook je passie niet alleen je vuur en je overtuigingskracht verhoogt maar ook je ‘bias’ enorm kan vergroten. En ineens zag ik overal voorbeelden. Hoe de health freak in mij ’s morgens tijdens het wandelen met mijn zus, de mannen beoordeelde die met overgewicht en corona de IC-bedden bezet houden, was niet mis. Ik kreeg een knoop van onbehagen in mijn buik maar er was nog iets. Een milde nederigheid maakt zich van mij meester. Compassie met iedereen die dit ook heeft en een wens om hier zelf meer alert op te zijn en me vaker een spiegel voor te houden. Ik schreef er een post over en hoop dat deze je inspireert. Ik sluit graag af met schrijven hoe belangrijk jij bent als vrouw, als leidinggevende, als zus, tante, dochter, moeder, vriendin, collega, buurvrouw. Je doet er toe en kunt op zoveel manieren verschil maken. Geloof niemand die anders beweert en zeker jezelf niet. Ga ervoor en laat jezelf zien. Warme groet, Natascha
door natascha.verdurmen 3 december 2020
Gezien worden, verschil maken en je energie een boost geven. Dat willen veel vrouwen in leiderschapsposities en vrouwen die dit ambiëren. Maar hoe voorkom je dat je gaat twijfelen en compenseren? Hoe durf je te zeggen wat je echt wilt en wat je toegevoegde waarde is? Hoe ga je om met die druk om te presteren en creëer je tijd om te ontspannen? Ontdek het in het gratis webinar ‘In 3 stappen meer mellow en minder stress’ op maandag 7 december, 20:00 -21:15 uur en 13 december om 10:30 uur . Meld je aan via https://www.mellowrevolution.com/ s  chrijf-in-voor-webinar-meer-mellow-minder-stress
door natascha 3 december 2020
Stel je eindejaarsgesprek nadert of je moet een (online) kerstspeech geven, een interview voorbereiden of nu eindelijk die ‘killer’ presentatie geven. Je kent het geze gde: een goede voorbereiding is het halve werk maar je stelt het uit en ziet ertegenop. En dan is er ook nog de andere helft. Is de voorbereiding klaar dan hebben we vaak gedachten die ons niet helpen en zelfs klein houden. We hebben het druk met andere dingen en oefenen niet terwijl we weten dat dit ons rustiger en zoveel beter maakt. Hoe fijn zou het zijn even te sparren over de gekozen strategie, de intentie en de boodschap, samen te plannen en dan ook echt te oefenen met een executive coach én communicatie expert in één persoon die enkel jouw succes voor ogen heeft? Zo verminder je je spanning, vergroot je je zelfvertrouwen, je focus en je impact. #switchingthepoweron #startplanning #startpractising #startbelieving PM me als dit is wat je nodig hebt.
Meer posts
Share by: